Wednesday 9 September 2015

बयो...


हसत रहा, हसत रहा.. सारखी सारखी हसत रहा..! रडू वाटलं तर रड, पण चारचौघात नको. आधी चुकतं, मग खुपतं मग नुसतं नुसतं दुखत राहतं, पण ते सारं तात्पुरतंच..! काळ जावा लागतो फक्त, कुठल्याही गोष्टीसाठी... मग दुखणंही विस्मरणात जातं हळूहळू.. 
स्वतःच्या आत बघ.. एक मोठ्ठी दरी आहे त्यात. खोल.. अगदी आतवर गेलेली.. तीच्यात फेकून दे नको असलेलं. दुखणं-खुपणं, राग-भिती सगळं वाईट-साइट. गालांचा फुगा फार काळासाठी नको मिरवूस. हसणं वाहू दे खळखळून तुझ्या बोलक्या डोळ्यातून.. कारण तुझी मायेची एक नजर माझ्या कितीतरी जखमांचं औषध असते. तू नुसती हसलीस ना तरी सगळं जग सुंदर दिसायला लागतं.. अगदी तुझ्यासारखं.. प्रेमाची अनुभूती जशी तुझ्या प्रत्येक शब्दातून येते ना तशीच तुझ्या प्रसन्न चेह-याकडे नुसतं बघितल्यानेही येते गं.. 
तू तुझ्या असण्याहूनही जास्त खूप काहीतरी आहेस. .  कुणासाठी तरीतरी. . तुझं तू पण विसरून जा आणि मला सामावून घे तुझ्या विश्वात. . 
बयो. . ऐकतेय्सं ना गं..?? तू प्रेमाचं ते हसरं गाव आहेस ज्या गावाच्या चौकाचौकात आनंद भरली ओंजळ घेऊन प्रेम उभंय... 
ते प्रेम जे तू मला दिलंस.. ते प्रेम जे मीही कुणालातरी देईन.. ते प्रेम जे नुसतं पसरत राहील..!
म्हणून तूही हसत रहा, मीही हसत राहीन..!

तू मला दिलेल्या प्रेमाच्या प्रत्येक क्षणाचा सोहळा करायला रोजचाच प्रेमदिन होवो...!


-पूजा भडांगे बेळगाव 

2 comments:

  1. तू तुझ्या असण्याहूनही जास्त खूप काहीतरी आहेस. . कुणासाठी तरी. .
    तुझं तू पण विसरून जा आणि
    मला सामावून घे तुझ्या विश्वात. .
    Mast ....

    ReplyDelete